Nu ik sinds een jaar een eigen etspers heb wilde ik onderzoeken hoe ik daarmee groter kon drukken dan het blad van mijn etspers groot is. Want al langer heb ik de behoefte om groot, monumentaal, te kunnen werken. Er zijn echter altijd beperkingen, want is het niet de pers, dan wel het papier dat een maximale maat heeft. Het is leuk om binnen deze beperkingen een weg te ontwikkelen waarbinnen iets wel kan.

Toen begin juli 2023 4e jaars student beeldende kunst aan AKV/St. Joost Loes de Veer tijdens een ateliergesprek vroeg of zij bij mij stage kon lopen, had ik dus al een project op de plank liggen. In augustus zijn we van start gegaan. Tijdens het onderzoek ging er van alles fout. Het ging zelfs zo vaak fout dat het mijn credo werd: ‘als het fout gaat gaat het goed’. Want uit die fouten kwamen mooie dingen en leerde ik veel.

Aan het eind van het project had ik een nieuwe methode van drukken ontwikkeld, waarbij ik ook zonder assistent grote prenten, groter dan de pers, kan drukken. Door het vele drukken heb ik mij niet alleen technisch ontwikkeld, maar ook in het beeld dat ik maakte ontstonden nieuwe elementen. De kleuren zijn veranderd, helderder, uitgesprokener. Er is voor het eerst sinds meer dan 20 jaar een ‘schilderstoets’ in mijn werk te zien. Voorheen schilderde ik vlak, zonder handschrift. Misschien vermeidde ik toentertijd het handschrift zelfs. Ik ergerde mij eraan. Maar nu dus niet meer.

Dit project is mede mogelijk gemaakt door het Pop-up fonds van de gemeente ’s-Hertogenbosch.

Een choreografie van mens en plant. Tussen de tegels worden mens en natuur een. De planten zijn gebaseerd op onkruidjes die in het voorjaar tussen de tegels groeien. Gemaakt speciaal voor de Bosch Parade. Een vaartocht van kunstwerken geïnspireerd op Jheronimus Bosch.

Dit werk is mede mogelijk gemaakt door deze fantastische vrijwilligers: Berna, Bernadette, Boukje, Dominika, Elly, Hannah, Ivo, Ivy, Jan, Jos, Lieke, Maarten, Monique, Ricky, Richard, Suus. Bedankt!

Sponsor: Bison

Link naar dit plaatje: BP_BD_19juni2015_2.jpg

Een huizenblok op een akker in Frankrijk. Éen tuin uitgelicht.

Het formaat van de tuin heb ik gebaseerd op de meest standaard tuin die we in Nederland kennen, de VINEX. De tuin is beplant met gewassen uit de streek Beauce: aardappelen, gerst, mais, vlas, klaver, bonen en koolzaad.

Enkele tekenende reacties tijdens de opening. “Is dit dan geen miniatuur?” vroeg een Franse vrouw aan mij en zij merkte daarbij ook op: “Maar als je in de tuin aan het kletsen bent, dan kunnen de buren alles horen!” Een Duitse man zei: “Je kunt helemaal niet achterom je huis rijden.”

Kleurige planten in de stad zijn niet zo voor de hand liggend. Plantsoenen zijn vooral ingepland met groene struiken en gras. Met deze tijdelijke publieke tuin deed ik een gift aan de wijk; een bloeiende oase in contrast tot flats en stenen. De buurtbewoners werden middels een flyer uitgenodigd er te verpozen en bloemen te plukken.

In 2009 ontstond er op een grasveld langs de weg een wat vreemde tuin: Berm Akker Tuin. Kunstenaar Roos Terra was de maker. Het was een van de werken die onderdeel was van De Tuinman, een openluchttentoonstelling van de flora als gedachtewereld.

Door een berm, akker en traditonele tuin samen te brengen op een gazon middenin de stad, verbeeldt Roos Terra met flora de verbinding tussen platteland en stadsleven.

Genomineerd voor de Brabantse Straatkunstprijs 2010.

Meneer Blommaert benaderde mij, omdat hij voor zijn pensionering een afscheidscadeau mocht uitzoeken. Ik heb hem op mijn atelier uitgenodigd en mijn prenten laten zien. Toen kwam de vraag: kun je zoiets speciaal voor mij maken? Ja, uiteraard!

Ik heb 3 prenten gemaakt, bestaande uit elementen die verwijzen naar zijn passie: wandelen en zijn werk. Als knipoog leek het mij leuk om een wietblad in de prent te verwerken. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan; het was binnen de legale teelt het seizoen niet voor wiet. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en politie Noord-Brabant een mailtje gestuurd. Na een maand kreeg ik een telefoontje: “mevrouw, op de afdeling forensisch onderzoek liggen wat bladeren voor u klaar.”

Uit de 3 prenten mocht meneer Blommaert 1 prent kiezen. Echter, hij koos er twee!

De hele serie is verkocht

Deze kasten en prenten zijn maatwerk. Ideaal voor als je iets specifieks zoekt! Misschien denk je dat maatwerk heel duur is, maar je mag ervan uit gaan dat deze kasten meerdere levens mee gaan. Ga het gesprek aan. Er is van alles mogelijk, o.a. dat je de kast zelf in elkaar zet.

“Misschien moeten we eens uitproberen om jouw werk óp onze kasten te krijgen, is ook multiplex ;)” aldus Houtbroeder Jaap, in een reactie op Instagram.

We hadden beide meegedaan aan een Sustainable shoot van Heidi Willems Pure Styling en ik schreef over het hergerbuik van multiplex platen. Ik had ze verzaagd en er de kleine Surrounded werken opgeplakt; ‘ready to hang’. De overeenkomst met multiplex was er, maar drukken op hout is natuurlijk iets heel anders dan een werk op papier opplakken op hout.

Enthousiast ben ik mijn ontwerpend onderzoek gestart. Verschillende drukvormen passeerden de revue, maar in eerste instantie lukte het niet goed. Maar er ontstonden wel mooie beelden, waar mee verder gewerkt konden worden. Belangrijke criteria in het onderzoek waren: herhaalbaarheid, snelheid, verbeeldingskracht en toeval. We ontdekten dat de planten een reliëf in het hout achterlieten. Dat bleef erin! Het beeld moest ook tijdloos zijn, net als de kasten; erfstukken voor de toekomst.

Het resultaat is dus: kast Bosk, uitgevoerd als dressoir, van inlands essenhout. De deuren zijn bedrukt met grassen, brandnetel en zuring in de kleur burgundy. De afbeelding loopt door over de verschillende schuifdeuren en als ze boven elkaar staan, vormen ze een geheel. Uniek is dat de afbeelding maar één keer gedrukt wordt en dat het reliëf van de planten in het hout voelbaar is. Het geheel is afgewerkt met een schitterende matte finish. Krasvast tot in de eeuwigheid.

Interesse in een kast met unieke plantenprent? Neem contact op met mij of met houtbroeder Jaap.

‘In het riet’ is een gordijn dat ik heb ontworpen voor een vergaderruimte in de Willem Twee Fabriek te ’s-Hertogenbosch.

De opdracht was een gordijn te ontwerpen dat de glazen vergaderruimte de mogelijkheid van privacy zou bieden, maar het transparante karakter moest behouden blijven. Het gordijn zou bedrukt worden in het Grafisch Atelier.

Een prachtige inbetween stof heb ik bedrukt met rietplanten middels de nature printing techniek. Deze techniek is mijn specialiteit en deze opdracht gaf mij de mogelijkheid hem door te ontwikkelen voor het printen op stof. Uit mijn onderzoek is gebleken dat de stof met print was én stijkbaar is. Ik heb voor rietplanten gekozen, omdat die in de natuur zorgen voor beschutting. De kleuren zijn zelf gemengd en gebaseerd op de natuurlijke kleur van het riet.

First Blue Day Of The Year is de titel van een kleine mobiel waarin vierkante foto’s van de lucht bewegen op de wind. De foto’s zijn genomen op de eerste dag van het jaar dat de lucht helemaal blauw was. Toen heb ik tijdens mijn werkdag ongeveer om het kwartier een foto gemaakt. Het is fascinerend om te zien.

In het begin, als je ernaar kijkt, valt het nog niet zo op, maar als je langer kijkt zie je steeds meer. De geoefende kijker weet dat dit altijd zo is, maar die ervaring is heel sterk bij dit werk. De blauwe vlakken bewegen langs elkaar, raken elkaar bijna aan. De ene beweegt langzaam, de ander ineens snel in tegengestelde richting. Het is als een dans, met de wind als choreograaf. Als je het werk op ooghoogte bekijkt is de ervaring het intenst.

Deze kleine mobiel is een vervolg op de grote mobiel die ik aan het maken ben. Het formaat hiervan is bijna 10x zo groot! Het maakproces is te volgen via Facebook en Instagram.

Veriditas betekent onkruid in het latijn. Deze onkruiden, of beter gezegd: kruiden groeiden op een parkeerplaats. Ik heb ze gefotografeerd en gehercontextualiseerd.

Deze werken zijn te koop in de [shop] (https://www.roosterra.nl/shop/gele-composiet/). Oplage 5.

De levende brug is letterlijk en figuurlijk een fysieke, levendige en groeiende ratificatie van een landschaps convenant, dat door lokale agrarische ondernemers uit gemeente Sint Oedenrode en natuur/landschap beschermingsorganisatie Stichting Roois Landschap is getekend. Gelegen op een driesprong, overbrugt de brug de grens tussen economische, ecologische en cultuurhistorische belangen.

Het staketsel van de brug is gemaakt van wilgen die op authentieke wijze worden gevlochten. Aan de zijkanten worden struiken geplant die na 5 á 8 jaar worden gevlochten tot een vlechtheg. Traditioneel vakmanschap in een hedendaags jasje.

Bouw en onderhoud: Stichting Roois Landschap Materialen: geleverd door boomkwekers uit St. Oedenrode Externe expertise: wilgenexpert Fried van de Brand

Ontworpen samen met Jaap Dirk Tump Met grote dank aan boomkweker Eric van den Hurk

Het was 8 april 2013. Door het raam van mijn atelier zag ik op één hoog een man in zijn kantoor aan het werk. Ik observeerde hem al een tijdje. Zijn werktijd versus mijn werktijd. Zijn werk versus mijn werk. Computerscherm versus raam.

Workingday is mijn eerste installatie! Hij bestaat uit een krukje, een tafel, een leporello en vingerhoedjes om de bladzijden mee om te slaan. Het boek toont foto’s van de lucht, 37 stuks. Steeds vanaf dezelfde plek gefotografeerd en met tussenpozen van om en nabij 15 minuten.

De leporello vind ik zo’n coole bindmethode. Het papier is eigenlijk één lange strook die zigzag wordt gevouwen. De totale lengte van dit boek beslaat 5m 55cm! Het boek kan van voor naar achter en van achter naar voor bekeken worden en ook meerdere pagina’s tegelijk. Het liefst zou ik de toeschouwer met zijn blote vingers laten bladeren, maar daarvoor zijn de prints te kwetsbaar.

Wat is een tuin? Hoe ver ga je in het leiden van de groei van de planten? In welke delen van de tuin kan de natuur de volledige controle? Wanneer is een tuin kunst? En hoe kan ik de tuinier-werkmethode transformeren tot die in het atelier?

(link naar de foto’s hiervan :Te koop in de de shop)

Al jaren liep ik rond met het verlangen groter te kunnen drukken dan de pers en had een oplossing bedacht: een wals van een boer. Zou dat een mogelijkheid bieden om op locatie te kunnen werken? Zou het mij minder afhankelijk maken van het huren van een pers in het Grafisch Atelier Den Bosch?

Een collega tipte mijn het Popupfonds van de gemeente ’s-Hertogenbosch. Een fonds dat kunstenaars ondersteunt in hun ontwikkeling. Met de ontvangen subsidie werd het idee werkelijkheid. In de zomer van 2021 heb ik een aantal weken op de boerderij van Steenbergen Graszoden in Vinkel gewerkt. Léon, Irma en Nard Steenbergen hielpen mij met het drukken. Tussen de bedrijven door reed men met verschillende soorten walsen over mijn werk.

De planten die ik voor dit onderzoek heb gebruikt komen van het erf.

Nature printing is een grafische techniek, ontwikkeld in de 18e eeuw, waarbij natuurlijke materialen worden gebruikt als stempel. De kleur ontstaat door het gebruik van inkt of verf en soms ook door de sappen van de plant.

Voor mij is nature printing een manier om de schoonheid en verwondering die ik bij de natuur ervaar te verwerken in beelden. De natuur zie ik als een plek waar je kunt zijn.

Eerst ga ik op pad om planten te selecteren. Zorgvuldig wordt de inkt in de juiste kleuren gemengd en de planten beschilderd. Dan rolt de pers eroverheen en stempelen de planten hun afbeelding op het papier. De prent (zo heet een werk dat middels een grafische techniek is gemaakt) is de enige in zijn soort. In het proces moet alles in 1x goed gaan. Het procedee staat vast, maar daarbinnen is van alles mogelijk. Kom om te zien hoe ik mijn prenten maak naar Grafisch Atelier Den Bosch.

Tijdens het maken van de kleine First Blue Day Of The Year mobiel werkte ik ook aan een grote mobiel (FBDOTY #2) van 3,5 x 3,5 x 3 m. Ik zocht naar een manier de ervaring groter te maken, een beleving. En dat gebeurt als het werk letterlijk groot is.

De mobiel hangt laag, net niet op de grond en is daardoor van dichtbij te ervaren. Als je het spel van de bewegende vlakken volgt, dan voel je jezelf rustig worden. Een wereld van dansende blauwe vlakken, die elkaar telkens net niet raken, rap langs elkaar bewegen, teder langs elkaar bewegen, de verschillende kleurcontrasten die ontstaan door de beweging van de vlakken.

De dynamiek van de omgeving speelt in dit werk een belangrijke rol. Dit werk heeft mensen nodig om tot leven te komen, reuring en beweging. Het balanceert tussen beweging en stilstand.

Wat doe je met de planten in de tuin als je verhuist? Dat vroeg ik mij af toen ik moest verhuizen en met mij de hele wijk, want die werd gesloopt. Laat je ze staan of neem je ze mee? Ik nam ze mee en herplantte ze. Maar binnen een jaar moesten ook daar mijn planten weg.

Opdracht: “De dialoog tussen natuur en cultluur - symbiotishc, parasitair of neutraal - is altijd aanwezig in Roos haar werk. Voor deze opdracht vragen we haar om dit op uiterst concrete manier mee te geven aan ieder die bij deze tafelontmoeting aanwezig is. Dat mee geven wordt letterlijk bedoeld. Welke vorm zij daarvoor ontwikkelt is aan haar, maar een begrip dat zij meekrijgt is: food for thought (ons stof tot nadenken is toch weer anders)."

Stadsgerst (de eigenlijke naam is kruipertje) is een plantje dat erg lijkt op het gewas gerst. Mooi he, dat er van dit gewas een stedelijke variant is?! Ik heb 15 unieke prenten gemaakt waarin ik stadsgerst in combinatie met gekleurde vormen heb afgedrukt. De deelnemers kregen als voedsel voor de geest een prent.

De Parrotia Persica, ook wel Perzisch ijzerhout genoemd, is een fantastische boom. En ik heb deze deze boom mogen uitkiezen om een werk voor te maken.

Mijn eerste contact met deze boom was in de winter. Hij was helemaal bladerloos en ik ontdekte dieprode bloempjes aan de takken. In het voorjaar kreeg mijn boom prachtige, frisgroene bladeren. Dat was het moment dat ik mijn werk om de boom installeerde. De kleuren van de palen zijn geïnspireerd op de verkleuring van de bladeren.